CD Arhuka
Uśmiechnęłam się.
-Nie, nie, ale tajemnicą nie jest też i to, że go nie znoszę.-szczerze przyznałam. -Nazwali mnie nim ludzie i tak już zostało...-skrzywiłam się lekko.
-Ładne, czy nie, ale w każdym bądź razie lepiej by było, gdybym je znał. No chyba, że mam ci mówić "ej ty".-również się uśmiechnął.
Zaśmiałam się, kręcąc głową.
-No cóż, w takim razie chyba je zdradzę. Chociaż... W porównaniu z nim "ej ty" wcale nie brzmi tak głupio.-mrugnęłam do niego z rozbawieniem. -Mam na imię Orania.
Arhuko? :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz