Od Contesimo

Spuszczony pysk, skołtuniona grzywa, zaniedbana sierść, przekrwione oczy. Tak, rzeczywiście pięknie się prezentowałem. Samotny, zaniedbany ogier, wlokący się przez nieznane mu tereny. Każdy by chciał mnie przyjąć. Na pewno.
Podniosłem wyżej pysk, aby się rozejrzeć. Las od kilku godzin nie kończył się, zdawał się ciągnąć bez końca. Aż do tej chwili. Zauważyłem, że drzewa trochę się rozrzedzają, pojawia się coraz więcej śladów zwierząt. W tym ślady kopyt. Z ich ilości doszedłem do wniosku, że gdzieś w pobliżu znajduje się dosyć liczne stado. Pierwszy zamysłem było zboczenie z obranego kursu i ominąć je, jednak wreszcie zmieniłem zdanie. Postanowiłem dołączyć. Przynajmniej na jakiś czas.
Do moich uszu doszedł cichy trzask, który zawsze towarzyszy złamanej gałązce. Szybko wyprostowałem się i omiotłem wzrokiem otoczenie. Nie zdążyłem się przypatrzeć wszystkiemu, gdy z krzaków wyszła klacz. Z jej postawy od razu wyczułem pewność siebie.
 - Kim jesteś? - spytała nieufnie, ale głośno i pewnie
Nie warto z nią zadzierać. To już wiedziałem, zanim sie odezwała.
 - A ty kim? - byłem od niej wyższy, więc patrzyłem na nią z góry
 - Ja tu zadaję pytania, to moje tereny - odparła, patrząc na mnie wyzywająco
Czyli jednak sie nie myliłem. Jest tu stado, a to prawdopodobnie jest alfa. Spojrzałem na nią badawczo. Była ładna, biła z niej odwaga i pewność. Po chwili ciszy odezwałem się:
 - Contesimo. Chcę dołączyć do stada...?
 - The Mysterious Valley - dokończyła, już się uśmiechając - I oczywiście, możesz dołączyć.
 - Dziękuje - nie odwzajemniłem uśmiechu
(Havana?)